Als altijd en nooit meer elkaar raken.
De inspiratie achter nieuwe uitvaartrituelen
De fysieke aanwezigheid van ieder levend wezen, ieder mens op aarde eindigt onvermijdelijk.
Die realiteit grijpt ons doorgaans pas aan als ons eigen leven is bedreigd of op het ogenblik dat een dierbare ons ontvalt.
De tijd rond de dood van een geliefde is intens. Ons verdriet voedt verwarring en onwennigheid, angst, hoop en behoefte aan troost. Aarzelend proberen we tegelijkertijd los te laten wat was en veilig te stellen wat blijft.
Een publiek afscheidsmoment helpt daarbij.
In de voorbije zes maanden werd door de maatregelen ter bestrijding van de corona-epidemie een afscheid in een brede kring van familie en vrienden onmogelijk. Sommige families kwamen samen in een zeer beperkte groep van verwanten, anderen stelden de afscheidsplechtigheid uit. Het verdriet, het gemis niet te kunnen delen, liet bij vele nabestaanden een pijnlijk litteken achter. We beseften hoe helend een zinvol ritueel kan zijn.
Maar in de laatste decennia zijn oude gewoonten verloren gegaan en de diepe zin van religieuze rituelen ervaren velen van ons als uitgehold. Vaak wordt een traditionele uitvaart ervaren als afstandelijk en onpersoonlijk.
Daarom zoeken we naar nieuwe vormen, woorden, beelden, poëzie en muziek die eervol en liefdevol onze verbintenis met de overledene en ons verdriet om het heengaan uitdrukken.
Greet Peeters (sub-tilia) en Majo de Saedeleer (De Rode Beuk) zoeken in samenwerking met families die een dierbare betreuren naar nieuwe, persoonlijke vormen om het afscheid gestalte te geven.
De lezing wordt opgeluisterd met muzikale intermezzo’s live gebracht door Susy Paradis piano en Katelijne Van Laethem zang.
Deelname: 10 euro
Inschrijven verplicht greet@sub-tilia.be/ 0475.36.00.38
majoerodebeuk.net/ 0498.52.42.79