In U bent mijn moeder geeft Joop Admiraal een eerlijk en aangrijpend beeld van het leven van zijn 80-jarige, demente moeder. Stefan Perceval bewerkte dit verhaal tot een moeder-dochter-confrontatie, waarbij Sien Eggers beide rollen speelt. U bent mijn moeder gaat over het verdriet dat de kop opsteekt als de moeder door de genadeloze tijd wordt ingehaald. Zich dingen niet meer herinnert. Moet leven in een verzorgingstehuis. En denkt dat niemand haar komt bezoeken.

“Ik ben hier nog de beste van allemaal”, zegt ze over haar buren in het tehuis. Ze zal het blijven herhalen tot ze volledig in zichzelf is opgesloten. Het hardvochtige proces van verdwijnen.

“De verdienste aan deze voorstelling is dat ze niet gevoelig wil zijn of dramatiseert. Het is een respectvol portret, waar desondanks veel humor in zit.” (Greet Sels, in De Standaard)